Filonek- Bezogonek, a czasem Bilon... miewa różne imiona, na wszystkie reaguje pozytywnie. 

Ma wesołe usposobienie, duże pokłady energii i ... krótkie łapki. 
Nie wyrosło się chłopakowi, wiec w upalne dni dłuższy spacer musi przypieczętować odpoczynkiem w cieniu drzew. 

Spędza w kojcu kolejne miesiące opanowując nowe wyzwania - jak przyjaźnić się z ludźmi, jak ładnie zakładać szelki, jak zachowywać się na spacerze żeby człowiek nie wykurzał się. Chłopak stara się, uczy i z czasem osiąga bardzo zadowalające efekty. 

Na początku przechodził fazę smutku, była potem faza buntu- najchętniej dałby upust swoim emocjom, ale człowieki zapanowały nad jego temperamentem. 
Jego małą ułomnością jest to, że w przypływie fali energii chciałby uwolnić się ze smyczy i polecieć jak ptak przez pola i łąki. Próbuje podgryzać smycz i okazywać, że ona go ogranicza. Ale tu musimy go pochwalić - pracuje na spacerach nad dobrymi zasadami i perfekcyjnie opanowuje sztukę ładnego chodzenia. Najtrudniejsze są pierwsze metry, ale potem nadchodzi wyciszenie i czas na eksplorowanie zmysłami terenu. 

Czy mu się dziwimy? -Nie. Wyobraź sobie, że masz te kilkanaście lat (w psich latach Filonek jest nastolatkiem, młodzieniaszkiem- ma ok 2 lat). Jak byście czuli się, mając temperament wesołka i będąc zamkniętym na ponad 23 h w celi 6m2? Można zwariować. Ale chłopak ładnie uczy się i opanowuje zwyczajowe normy. 

Na spacerze cieszy go wszystko- trawa, w której uwielbia się tarzać i nurkować w jej długich źdźbłach, woda w rzece, którą można pić i rozbryzgiwać z radością jak dziecko, owady i każda, bez względu jaka jest - pogoda. 

Interakcje z psami wymagają pracy. Są psy, które zna i czuje się bardzo dobrze w ich towarzystwie. Gdy idzie w grupie "kojcowiaków" wesoło poszczekuje i obszczekuje czując się częścią stada. Ale wystarczy wyjść z nim na spacer samemu, na łąki, na ulicę, do parku - pies ideał, który wręcz próbuje komunikować się przyjaźnie z kolegami zza płotu.
Uwierzcie, życie w kojcu niszczy tego psa i przygasza. 

Z kotami nie ma miłości. No, ale jakieś wady każdy może mieć ;)

W kojcu bardzo stara się zachować czystość. Jest wykastrowany, zaszczepiony, zaczipowany i odrobaczony.

Ma nietypowy krótki ogonek. Nie znamy i chyba nie chcemy poznać kuluarów tej tajemnicy- dziś nie obcina się psom ogonów. Czy z taką "niedoróbką" urodził się, czy był to efekt bestializmu?- dziś jest to nieważne. Mimo, że krótki- okazuje nim wielką radość i potrafi bardzo zręcznie nim merdać.

Zachęcamy do kontaktu telefonicznego i zapoznania na żywo tego cudaka :D
Niech kolejną zimę spędzi w ciepłym domu u boku kochającej rodziny.

www.pomiechowskie-bezdomniaki.org
Facebook: Stowarzyszenie "Pomiechowskie Bedomniaki"

Gdybyśmy nie odbierały prosimy o SMS lub wiadomość Messenger- w wolnej chwili oddzwonimy